Een van de meest populaire lockdown-projecten was toch wel de (moes)tuin. Mensen gingen massaal aan de slag om van hun tuinen en balkonnen groene paradijsjes te maken. Ook in de kunst richten kunstenaars zich steeds vaker tot de nabije natuur. Het Centraal Museum zet deze kunst in de spotlight tijdens 'De botanische revolutie'. Te zien tot en met 1 mei!
De tuin kan gezien worden als een spiegel van de wereld. Een mini-universum dat we naar eigen believen kunnen inrichten. Bovendien zegt een tuin vaak iets over degene die er woont. Is het een strakke tuin of juist een wilde? Is het verwaarloosd of juist keurig bijgehouden? Het is een representatie van wie we zijn. Bovendien toont het fenomeen van de tuin aan hoe belangrijk de natuur voor ons is. We willen die graag dicht bij huis hebben.
Ook spreekt de tuin ontzettend tot de verbeelding. Als paradijselijke plek, als toevluchtsoord in drukke tijden, als speelplaats, etc. Kunstenaars, maar ook dichters en schrijvers, laten zich al eeuwenlang inspireren door het fenomeen tuin en de romantiek die het met zich meebrengt. In de hedendaagse kunst gaat het vaak meer over onze verstoorde relatie met de natuur en hoe die te herstellen. Denk bijvoorbeeld aan de klimaatcrisis.
Fotograaf Hans Wildschut fotografeerde geïmproviseerde tuinen over de hele wereld. Ook op plekken waar je niet per se een tuin verwacht, zoals in de woestijn of in een vluchtelingenkamp. Het laten groeien van iets kan een mens hoop en houvast geven.
Het unheimische tuintje van kunstenaar Tetsumi Kudo is juist niet erg hoopvol. Uit de aarde steken aluminium stelen waar ledematen en plastic planten uit 'groeien'. In elk geval geen tuin waar je gezellig wil bbq'en...