De muziek uit Krabbé zoekt Chagall

Jarenlang werkt Guido Heeneman aan muziek voor bekende tv-series, waaronder Krabbé zoekt Gauguin en Krabbé zoekt Picasso. Voor de leadermuziek van die laatste serie won hij in 2018 de Buma Award Televisievormgeving.

Hoe begin je aan zo'n een klus?

'Het allerbelangrijkste is om je eerst volledig te verdiepen in de mens achter de schilder. Ik begin veel over de schilder te lezen en verdiep me in zijn kunst. Je moet begrijpen waar iemand vandaan komt, hoe die persoon tot zijn werken is gekomen en uiteindelijk is uitgegroeid tot de bekende schilder. Naast verdiepen is het heel belangrijk om je echt in te leven in de persoon. 

Vervolgens praat ik met de regisseur van Krabbé zoekt Chagall, Richard den Dulk, waarvan ik simpelweg een masterclass Chagall krijg. Hij is op dat moment al veel verder in het proces dan ik, omdat hij al een aantal reizen en opnames heeft gemaakt en weet waar hij naartoe wilt met zijn verhaal. Daarna maak ik een aantal demo's waarop hij kan schieten. Vaak is het toch echt even zoeken voordat we de juiste toon te pakken hebben. 

Ook ontvang ik in een vroeg stadium de eerste ruwe beelden. Dat helpt enorm bij het maakproces. Als we eenmaal de juiste muziekrichting met elkaar hebben gevonden dan kunnen we ook echt gaan 'vliegen'. Vanaf dat moment gaan beeld en muziek elkaar echt versterken en smelt alles samen tot een fantastisch geheel.' 

Hoe klinkt Marc Chagall door in je muziek?

'Bij Marc Chagall is zijn Joodse komaf heel bepalend. Bijna overal waar hij heeft gewoond voelde hij zich onveilig. Die elementen, onveilig en dreiging, laat ik terugkomen in de muziek. In dit geval heb ik daarvoor geregeld een hele lage subbass gebruikt die slechts één noot speelt en als het ware 'onder' de rest van de muziek ligt. Eigenlijk staat het los van de compositie, waardoor je een constante dreiging voelt. Ook maakt deze bassnoot staccato bewegingen van tijd tot tijd waardoor de muziek nog dreigender wordt. 

Maar ook zijn Joodse Russische achtergrond speelt een belangrijke rol in de muziek. Die heb ik laten terugkomen door het gebruik van viool, cello en een zither (Russisch snaarinstrument). Belangrijk bij de inzet van typische instrumenten is dat je niet typische/stereotype muziek gaat maken, want dan wordt het comedy. Zo moet je een cello bijvoorbeeld niet alleen maar glissando's (glijdende noten) laten spelen om de Joodse komaf te versterken. Dan wordt het flauw en sla je wat mij betreft de plank echt mis. Ik hou ervan om op subtiele wijze voor de de schilder bepalende instrumenten in te zetten, maar qua compositie dan juist iets heel anders te doen. Iets moderns bijvoorbeeld, dan krijg je een mooie mix en blijft de muziek heel eigen.'

En de schilderijen van Chagall?

'Uiteraard vormen de schilderijen zelf ook een enorme bron van inspiratie voor de muziek. Chagall heeft ondanks zijn zware leven altijd een bepaalde kinderlijke verwondering gehouden. In de muziek komt dit onder meer tot uiting in de leadermuziek. Deze is vrij zwaar en symboliseert de angst en ook de oorlog, maar eindigt met één enkele hoopvolle en verwonderlijke pianonoot.

Daarnaast heb je nog het perspectief van Jeroen Krabbé. Jeroen is natuurlijk de verteller van de serie en neemt ons volledig mee in zijn zoektocht. Dus die zoektocht, die verwondering, die emotie komt ook terug in de muziek. Dit is in feite de muziek die in elke serie terugkomt. Je zou kunnen zeggen dat die muziek de gemene deler van de serie Krabbé zoekt vormt.'

Beluister de muziek uit Krabbé zoekt Chagall

Of luister naar de muziek via iTunes. Benieuwd naar meer muziek van Guido Heeneman? Sinds een aantal jaar brengt hij onder de naam GUIDO eigen pianomuziek uit.