Neon werd decennia lang vooral gebruikt voor reclameborden, maar in de tweede helft van de twintigste eeuw werd het ook populair onder kunstenaars. We hebben de mooiste neonkunstwerken voor je uitgezocht!
De New Yorkse Dan Flavin (1933-1996) was één van de pioniers wat betreft neonkunst. Hij gebruikte neon om de ruimte te manipuleren. Niet alleen het werk zelf, maar ook de muren, vloer en plafond spelen een rol.
Krachtig in zijn eenvoud, dit werk van kunstenaar Joseph Kosuth (1945). Hij deed ditzelfde met zinnen als 'Four Colours Four Words', waarbij elk woord een andere kleur was.
Robert Montgomery (1972) maakt gigantische billboards, maar in plaats van reclame zijn er poëtische tektsten te lezen. Reclame voor poëzie dus eigenlijk.
De Californische Mary Weatherford (1963) maakt kleurrijke, abstracte schilderijen en voegt daar dan als final touch een element neon aan toe.
James Turell (1943) probeert met zijn zaalvullende lichtkunstwerken ruimtes te creeëren zoals in dromen voorkomen. Betoverend!
De creaties van Alex Da Corte (1980) hebben iets unheimisch. Een soort neon nachtmerrie...
Tracey Emin (1963) maakt autobiografisch werk. Ook haar neon oneliners gaan vaak over haar mentale gezondheid.
Het kunstenaarsduo Tim Noble (1966) en Sue Webster (1967) houden zich in hun werk bezig met licht en donker. Ze maken zowel 'Shadow Sculptures' als 'Light Sculptures'.
Met haar 'Neon Bodies' legt Romily Alice Walden een focus op de fragiliteit van het lichaam en op lichamen die afwijken van de norm.
De neonkunst van Bruce Nauman is wereldberoemd. Zijn werk gaat over grote thema's, zoals leven, dood, seks, frustratie en onvermogen. Tot en met 24 oktober is er een grote overzichtstentoonstelling van zijn werk in het Stedelijk Museum Amsterdam!