Hadewych Minis blikt vooruit op drie voorstellingen waar we ons op kunnen verheugen. Over tradities en eenzaamheid, mannen die alles weten en omgaan met verdriet.
Hadewych volgde een opleiding aan de Toneelacademie Maastricht en studeerde Method Acting aan het Lee Strasberg Theatre Institute in New York. Ze begon haar carrière op het toneel. Ze toerde met haar onewomanshow ‘Minis Plus’ en ‘Hadewych Doet De Dames’ langs de theaters. In het najaar gaat ze het toneel weer op, met de solo ‘Girls & Boys’.
“"Kunst is zo belangrijk, omdat je op een andere manier leertervaren"”
In 1931, lang voordat iemand van The Passion had gehoord, werden in het Limburgse plaatsje Tegelen voor de eerste keer de Passiespelen opgevoerd. Het is dan ook Nederlands oudste en meest geliefde theaterspektakel over het lijden van Jezus. Om de vijf jaar vinden de Passiespelen plaats. Een gebeurtenis die je een keer moet hebben ervaren. Juist nu in deze moeilijke periode is het belangrijk dit verhaal van hoop, liefde en vertrouwen te vertellen.
Hadewych: “Deze voorstelling gaat over vereenzaming en hoe belangrijk het is om er voor elkaar te zijn. Het streven in mijn eigen leven is ook om er veel voor anderen te zijn."
Klik hier voor meer informatie over Passiespelen Tegelen
Kun je alles weten? De man die alles weet beweert van wel. Maar achter ieder antwoord schuilt alweer een nieuwe vraag. In deze keynote speech voor kleuters probeert René van ‘t Hof te balanceren op het dunne koord van het allesomvattende weten. Samen met zijn assistenten Tjebbe Roelofs en Keimpe de Jong doet deze ‘deskundoloog’ een poging de kinderen te vertellen over het ‘alles’. De regie is in handen van Jetse Batelaan.
Hadewych: "Mijn man en ik zijn de grootste René van 't Hof fans die er zijn. Ik vind hem zo ongelofelijk uniek omdat hij het treurige en het komische samen laat smelten. Daardoor is het zó herkenbaar.”
Klik hier voor meer informatie over De man die alles weet
Verdriet is het ding met veren is een ontroerend, poëtisch verhaal over een vader en zijn twee zoons, die achterblijven na de plotselinge dood van hun echtgenote en moeder. Kort na het tragische verlies worden de drie bezocht door Kraai. Met zijn grote, dreigende verschijning overvalt hij de vader, tilt hem op en zegt: ‘Ik ga pas weg als je me niet meer nodig hebt’. Samen met Jacob Derwig bewerkt regisseur Erik Whien een rauw maar liefdevol verhaal tot een persoonlijk en intens stuk, waarbij het helingsproces en de overgang naar een nieuwe realiteit centraal staan. Hoe ga je om met het allesoverheersende verdriet?
Hadewych: "Vaak is verdriet iets abstracts, maar nu krijgt het een vorm: namelijk van een kraai."