Herhaling kan heel saai zijn. Maar deze kunstenaars zetten herhaling juist in om krachtige beelden te creëren, die juist de schoonheid ervan benadrukken.
In het werk van de IJslandse Ragnar Kjartansson wordt altijd iets herhaald: een zin, een personage, een handeling, een geluid, enzovoorts. Door deze herhalingen wordt de kijker bewust gemaakt van de tijd. Zijn werk is nu te zien in Museum de Pont!
De herhaling in dit werk van Jeroen Henneman creëert een stedelijk landschap vol hoge flats. Prachtig om te zien, maar het heeft ook iets unheimisch. Dit werk is nu te bewonderen in Museum Kranenburgh bij de tentoonstelling 'Het leven der dingen'.
De koning van de herhaling is natuurlijk M.C. Escher. Als geen ander speelde hij het spel van repetitie tot op het wiskundige af. Regelmatige vlakvullingen noemde hij zijn tekeningen met dieren die precies in elkaar passen. Inspiratie voor deze werken waren de islamitische kunstwerken die hij in het Alhambra zag.
Herhaling te over in dit werk van Gustav Klimt! De takken van de bomen krullen op dezelfde manier en ook de kleding heeft zijn eigen patroon. Klimt was gek op dit soort decoratieve herhalingen, die hij afkeek van de Griekse, Byzantijnse en Egyptische kunst.
Andy Warhol werd de pionier van de pop-art door bestaande beelden te vermenigvuldigen, zoals de soepblikken van Campbell's, dollarbiljetten of bewerkte foto's van beroemdheden.
Polkadot princess Yayoi Kusama doet werkelijk alles met stippen. Deze herhaling versterkt ze nog eens extra in haar infinity rooms, ruimtes met overal spiegels, waardoor de stippen tot in het oneindige worden herhaald.
Een spiraal van streepjes, steeds kleiner en kleiner. Door de herhaling lijkt het alsof dit schilderij van de Britse kunstenaar Bridget Riley (1931) beweegt. Daarom wordt deze stroming ook wel op art genoemd. Optical art.