Openhartig gesprek met Duncan Laurence in Beste Zangers de Podcast

Vooral het lied dat Mell voor hem zong, 'The blowers' daughter', zorgde voor veel emoties bij Duncan. “Dat raakt mij enorm, omdat ik jarenlang met mijzelf heb gevochten. Om mijzelf te zijn. Ik accepteerde niet volledig wie ik was, ik werd gepest en dacht 'Nee, ik ben wel 'normaal', daar gaan we voor. En dat lukt niet, omdat je gewoon bent wie je bent. En dat kan je niet veranderen.” Hierdoor heeft hij een lange tijd niet volledig zichzelf kunnen zijn. Toch kijkt hij positief en met trots terug op deze tijd. “Naarmate je ouder wordt realiseer je je toch ook, alles heeft een proces, zijn ups and downs. (...) Maar als ik er nu op terugkijk dan zeg ik tegen mezelf; Je kan nu wel heel erg boos zijn of verdrietig. Of je kan nu die mooie kleine diamantjes die je geleerd hebt, uit het zand plukken en gewoon verder gaan.” 

Opgroeien met muziek

Wanneer Duncan en Bart het over muziek hebben, draait Bart een nummer van Queen dat hem doet denken aan de muziekstijl van Duncan. Het nummer The show must go on van Queen is een belangrijk lied voor Duncan. “Deze is gedraaid op de crematie van mijn tante. En sindsdien ben ik verliefd op deze manier van muziek maken. De drama en het grootse, daar is dit nummer wel de grondlegger van.''

Concert at Sea

Duncan is opgegroeid met Concert at Sea, een concert dat elk jaar plaatsvindt op de Brouwersdam: "Ja, ik denk dat Hellevoetsluis zo'n 30 minuten met de fiets is. Ik ging daar vanaf begin af aan al naar toe. Eerst ging ik met het hele gezin heen. Later ging ik dan met vrienden. Dat was echt een soort van hoogtepunt van het jaar, naast de zomervakantie." Een van de grootste dromen die Duncan heeft is om ooit op Concert at Sea te staan. 

Brielle's got talent

Het begon voor Duncan allemaal bij de talentenshow Brielle's got talent. Dit was de eerste keer dat Duncan meedeed aan een talentenshow. “Dat was een theater van ongeveer 200 man. Ik zong daar drie liedjes. De hoofdprijs was een demo opnemen in een studio bij Emanuel Platino (oude bassist van Waylon).'' Duncan won de wedstrijd en een maand later zat hij bij hem in de studio. ''Toen speelde ik voor het eerst een eigen liedje. Want ik zei: ik wil geen cover zingen als ik een demo op kan nemen. Dan wil ik een eigen liedje doen.'' Het liedje heet New way of living. ''Ik ben nog steeds trots op dit liedje. Of ik het nog een keer zou uitbrengen weet ik niet. Maar ik heb het wel nog een keer op de rockacademie gezongen met mijn band The Slick.''

Artiestennaam 

Veel mensen kennen Duncan als 'Duncan Laurence'. Dit is echter niet zijn echte naam, zijn achternaam is namelijk de Moor. Toen hij dit uitsprak vond hij het niet lekker klinken in andere talen. Toen is de zoektocht begonnen “Ik ben op zoek gegaan naar een naam. Toen keek ik naar mijn moeder haar tweede naam, Laurencia. Toen dacht ik, oh wat kan ik daar mee en kwam ik op Laurence. Het betekent de gelauwerde, de gelauwerde is de enige god die in de Griekse mythologie altijd met laurierbladen om zijn hoofd werd afgebeeld. Dus Apollo, de Griekse God die bi of panseksueel was en ook stond voor de dichtkunst en de muziek.'' 

Nieuw album

Duncan is bezig met een nieuw album. Hij heeft al een aantal liedjes uitgebracht dat erop komt, waaronder Sky Boy. Hij laat zich hierbij inspireren door oudere legendes, zoals Elton John.

Dit nummer is ook op het bureau van Elton John beland. “Hij heeft het inderdaad gehoord, ja dat is heel spannend. Maar ik kreeg een bericht met Elton approved. Dat was wel echt een lichtpuntje van: Wow de man zelf heeft het gehoord. Ik hou van Elton John. Ik hou van hoe hij zichzelf altijd als zichzelf heeft geprofileerd. Enorm veel commentaar heeft gehad daarop, maar dat heeft hem nooit afgeremd van wie hij is.”

Ook vertelt Duncan dat hij in de toekomst graag nog eens een Nederlandstalig album uit wil brengen. 

Deze muziek hoorde je in Beste Zangers de Podcast met Duncan Laurence:

Queen - The show must go on
De Dijk - Ik kan het niet alleen
Paramore - The only exception
Duncan Laurence - Sky boy
Mell - The blower’s daughter