Liefde voor én op het Binnenhof
Aan het Lange Voorhout in Den Haag verschijnen bloemen, in de Hofvijver zwemmen zwanen en eenden en de bomen rondom het Plein worden langzaam weer groen. Het mag duidelijk zijn: de lente is gearriveerd op en rondom het Binnenhof. De lente, het seizoen van de liefde.
En het is precies die liefde die centraal staat in de komende aflevering van “Ondertussen aan de Hofvijver”.
Uitzending 19 april 2024
Om 22.15 uur op NPO 2
Romantische routes
Zo wandelen we onder anderen mee met Ed Nijpels, voormalig VVD-leider en minister. Hij vertelt hoe hij vroeger elke keer expres verkeerd liep als hij van zijn werkkamer naar de Plenaire Zaal moest. Op die manier kon hij een medewerker, Ingrid Pieters, van de D66-fractie wat vaker tegen het lijf lopen.
Haar werkkamer zat aan het einde van een doodlopende gang, dus na verloop van tijd begon het gekke wandelgedrag van Nijpels de andere Kamerleden op te vallen, maar gelukkig trok hij zich daar niks van aan. Nijpels bleef verkeerd lopen- en met succes. Want hoewel de gang doodlopend was, gold dat niet voor de liefde: later werd zij namelijk zijn vrouw.
Liefde is van alle tijden
Maar ook ver voordat politici heer en meester waren van de wandelgangen van het Binnenhof, hing er liefde op en rondom de Hofvijver. Voor een bijzonder historisch verhaal gaan we in de aflevering terug naar de 14de eeuw. Naar Albrecht van Beieren, op dat moment de Graaf van Holland, en naar Aleid van Poelgeest. Hij was in de vijftig, zij net achttien jaar. Hij van adel, zij niet. Albrecht was zó verliefd op haar, dat hij haar overlaadde met cadeaus: een hok konijnen, een vrouwtjesaap, personeel, geld – zelfs zoveel geld dat de toelages voor de andere minnaressen moesten worden verlaagd – én een slaapkamer op het Binnenhof mét uitzicht op de Hofvijver.
Echt lang hebben ze niet van hun liefde kunnen genieten, want na drie jaar werd Aleid op brute wijze vermoord. Waar en waarom: in de uitzending staan we stil bij de speculaties. Één ding is in ieder geval duidelijk: op het Binnenhof worden niet alleen verkiezingsbeloften gebroken, maar ook harten.
Tijdcapsules onthuld
En er blijken tijdscapsules op het Binnenhof te zijn. Een van die tijdscapsules wordt gevonden bij het ruiterstandbeeld van Willem II. Zo’n honderd jaar nadat die tijdscapsule is begraven wordt hij opengemaakt. Hoewel dat al magisch klinkt, is de magie nog niet af, want de huidige architecten maken een nieuwe tijdscapsule. Waar die tijdscapsule wordt verstopt en wat daar waarschijnlijk in wordt gedaan? Ook dat is te zien in de aflevering.
“De architecten, bouwvakkers, specialisten en timmermannen: allemaal houden ze overduidelijk van het gebouw.”
Maar de vraag is: hoe lang blijft die liefde overeind? Want, zoals het in elke liefde gaat, er zijn ook tegenslagen. De staat van het pand blijkt nóg slechter dan gedacht en nog steeds zitten we in de onderzoeksfase en moet de echte renovatie nog gaan beginnen. Heel soms voelt het ondanks de stralende zon dan niet alsof de lente op het Binnenhof is, maar eerder een eindeloze herfst.