Hoe gaat het nu met Nicole en Manuel uit Ik Vertrek? - bouwen op Bonaire

Nicole en Manuel - Bed Brood Bonaire

Het is nu mei 2024 en we zijn begonnen met de afwerking van onze laatste kamers op deze kavel. Tsja, en omdat we het al vaker gedaan hebben, denken we dat we het wel kunnen.

Vanaf juni komen zelfs al de eerste gasten, maar er zit nog geen toilet, douche of keukenblok in. Dus dat worden lange dagen de komende tijd!

We zijn dus nog volop aan het klussen, maar we zorgen wel dat onze gasten er niets van merken. Wat wij toen al zagen van deze plek, ervaren onze gasten nu ook: Het andere Bonaire, de rust, het ruwe en de vele vogels en leguanen die hier voorbij komen.

Trouwe maatjes

Toch is er ook het een en ander veranderd. Onze trouwe maatjes Kayla en Lars, zijn er niet meer. Die missen we nog steeds heel erg. Met name ik, Nicole, want daar waar ik stond te klussen, lagen de honden. Ze waren mijn schaduw. 

We hebben naast Gio, onze straathond, nu ook twee nieuwe ridges: Madu en Xsara. Gezellig, dat zeker, maar we waren even het stukje opvoeden vergeten.

De oude honden waren super makkelijk, maar van Madu en Xsara moeten we de handleiding er nog geregeld bij pakken. Het is een uitdaging om met deze pittige, jonge, energieke honden om te gaan.

Vergunningen 

De vergunningsaanvraag voor het zwembad en de ruimte voor de salon loopt nog. We maken eerst de huidige klus af en hopen dan de vergunningen te hebben, zodat we op ons gemak de laatste fase van de bouw in gaan. Momenteel rijd ik (Nicole) in mijn lelijke eendje het eiland over naar de klanten toe. 

Het ritme van Bonaire bevalt ons, maar in het echte leven delen we nog niet mee omdat er nog elke dag gebouwd wordt.  We proberen wat meer vrije tijd te nemen door soms een of twee dagen even niets te doen. 

Me-time

Nicole gaat graag mountainbiken, trailrunnen of wandelen met Manuel en de honden.  Manuel probeert wekelijks te voetballen en met name de derde helft is belangrijk. Hij voetbalt met de lokale mannen dus dan hoort hij de verhalen en ontvangt hij ook nog altijd tips over het eiland en wat waar te koop is voor de bouw.

Daarnaast hebben we onze eerste wingfoil lessen gehad en zijn hier beiden enthousiast over.

Wat we missen uit Nederland zijn de mensen, het even langs kunnen gaan, er voor iemand zijn of je hart luchten. Dat missen we beiden. 

Toekomst

Als we terugkijken op de emigratie, wat we niet vaak doen, want dat is geschiedenis, denken we dat de beslissingen die we toen hebben gemaakt goed waren. Desondanks zouden we nu natuurlijk andere keuzes maken als we het opnieuw zouden doen.

Over 5 jaar willen we vooral gezond zijn en blijven. Misschien willen we dan wat minder aan het bouwen zijn en wil Nicole meer knippen en Manuel meer creatief zijn. Zijn werk is nu namelijk vooral bouwgerelateerd. 

Nicole en Manuel

Nicole en Manuel - Bed Brood Bonaire

Bijna drie jaar later, sinds ons vertrek in 2020, komt er nu wat meer rust bij ons. Voor ons gevoel hebben we nu met de keuken en de woonkamer al meer woongenot. Het is een fijne plek geworden waarbij we nu de gasten op verschillende plekken op het terrein kunnen ontvangen. De complimenten die we krijgen geven nog meer energie. Er moeten nog twee kamers aangebouwd worden en dan nog de slaapkamer en badkamer voor onszelf, maar dat komt nog wel. Het is nu gewoon zeer fijn werken en genieten. 

Bon bini op Bonaire 

Het Bonairiaanse leven, en elke dag op slippers lopen, is genieten! En ja, nog veel op de werkschoenen maar het vooruitzicht is goed. Het ontvangen van gasten voelt als een bekroning op het harde werken, we delen deze fijne plek graag met de gasten die bij ons willen slapen. In alle rust opstaan en in alle rust de avond doorbrengen met het geluid van de golven en het zicht op de sterren. Gastvrouw en gastheer zijn voelt als een natuurlijk iets: je zorgt dat de gasten het naar de zin hebben en het geeft een goed gevoel om onze plek met mensen te delen.

Een eigen plek

Ons gevaar zal zijn dat privé en werk gescheiden mag blijven; we mogen een plek in huis houden die echt voor ons is. Nu vergeten we dat nog wel eens en zitten de gasten bij je aan de tafel. We moeten ons ook op tijd terug kunnen trekken om objectief te kunnen blijven en om ervoor te zorgen dat we de energie behouden die het ons nu brengt.

De honden leveren telkens iets in. We dachten dat Kayla en Lars er niet lang meer zouden zijn, maar nu zijn we alweer in februari 2023 en kunnen we nog steeds van ze genieten. Ze slapen veel maar ze zijn er nog wel. Onze hond Gio heeft gelukkig nergens last van.

Nicole haar klantenkring breidt zich uit en dat is ook een compliment. Mensen bellen voor een afspraak, dat is echt fijn. Ik ga dan ook graag op pad met mijn 2CV en de mensen vinden het fijn als ik voor kom rijden. Ze weten dan dat ze na de behandeling er weer mooi geknipt en/of gekleurd uitzien.

Blijven bouwen aan onze droom

We blijven doorbouwen. Na het vertrek is de keuken en de woonkamer afgebouwd, de meubels staan erin en het is een echt huis geworden. De slaapkamer zal het volgende grote project worden, maar tussendoor wordt de ruimte voor de duikerskleding en de duikersspoelbak gerealiseerd. Daarnaast zal er begin worden gemaakt met de fundering voor de laatste vleugel aan het huis voor nog twee gastenkamers. 

En dan zullen we ook gaan kijken waar het zwembad gaat komen... Manuel was een week in Nederland en toen heeft Nicole de voortuin gedaan, beplanting en steenslag erin gebracht met behulp van twee kennissen. Die kennissen hebben als verrassing voor Manuel de boekenkast afgemaakt, en gelukkig is dit alles goedgekeurd.

De keuze van het emigreren 

Uiteraard missen we Nederland, de familie de vrienden. Alle mensen waar we mee om gingen en gaan missen we. Maar we weten ook dat we ze altijd kunnen bellen en we kunnen altijd naar elkaar toe vliegen. Je vindt je weg daar wel in. Dat is niet altijd makkelijk maar het hoort bij de keuze van het emigreren.

Mooie herinneringen maken

Er zijn geen dingen die we anders hadden gedaan, op dat moment was dat de beste keuze. Soms lopen dingen anders in het leven, maar je kan ze beter maar accepteren dan er onnodig energie in stoppen; de gebeurtenis is op dat moment dan vaak al geschiedenis en deze verander je niet.

Over 5 jaar zullen we, onszelf kennende, wel weer met een nieuw project of nieuw idee bezig zijn. Dat kan overal zijn, maar voor nu eerst hier afmaken en nog meer mooie herinneringen maken op dit fijne eiland!

Nicole en Manuel