Hoe gaat het nu met familie André uit Ik Vertrek? ‘we hebben nog veel te doen’
Let op: dit hoort bij uitzending 26 november 2024
Voor familie André begint hun avontuur veelbelovend. Ze vinden hun droomboerderij in Italië die lijkt te passen bij hun plannen voor een agriturismo.
De werkelijkheid blijkt een stuk minder eenvoudig…Hoe gaat het nu met hun Italiaanse droom?
Update familie Andre - Camping Vista San Vicino
Hoe gaat het nu met ons?
Inmiddels wonen we een jaar in Italië en kijken we met een tevreden gevoel terug op ons eerste seizoen op Vista San Vicino. Onze boerderij is gestart en volop in ontwikkeling. We hebben ambitieuze plannen: een biologische boomgaard met appels, pruimen en vijgen, een perceel met rood fruit, een kruidentuin en een lavendelveld voor bijen en voor de heerlijke honing die de buurman maakt.
Maar ook ontspannende olie die Nelleke tijdens een massage gebruikt. Alles stap voor stap, want zoals de Italianen zeggen: "Piano piano."
Een bewogen eerste jaar
Ons eerste seizoen was een bijzondere ervaring, vol hoogte- en dieptepunten. We hebben genoten van het ontvangen van vrienden, familie en gasten. Het was overweldigend om te zien hoe mensen genoten van de rust, de natuur, en van onze georganiseerde activiteiten zoals eetavonden en wijn- en olijfolie proeverijen.
Het hoogtepunt was een volle camping én een tafel met bijna 40 gasten tijdens onze maaltijden. Tegelijkertijd bracht het uitdagingen: te weinig parkeerplaatsen, stress om het gras dat niet wilde groeien, en lange dagen om alles op tijd klaar te krijgen. Gelukkig konden we rekenen op de hulp van onze buurman en veel lieve vrienden.
Olijvenoogst eind oktober
De plek waar het zwembad komt
Verjaardag Giel in onze safaritent
Bouwen speeltuin op ons land
Onze kittens
Onze kinderen en hun leefomgeving
Onze vier kinderen – Jurre (14), Lise (12) , Cas (9) en Siebe (6) – hebben zich goed aangepast aan hun nieuwe leven. Ze hebben vriendjes in het dorp, zitten op sport en school, en bouwen hun eigen netwerk op. Jurre en Lise vinden school op zaterdagochtend nog wel een uitdaging, maar genieten van het leven hier.
Voor ons heeft hun sociale leven veel deuren geopend; via hen hebben we contact met andere ouders en de lokale gemeenschap. Het is mooi om te zien hoe we hier allemaal onze plek vinden.
Na de zomer: nieuwe energie
Na een intensieve zomer met veel gasten kwam de omschakeling naar de herfst snel. De vermoeidheid hakte erin, en daarom namen we in september even gas terug. Met ons gezin genoten we van een weekje rust in een safaritent, dichtbij huis. Daarna pakten we de draad weer op, met nieuwe gasten in onze appartementen en volop kluswerk.
Van olijven oogsten tot het schilderen van de balustrade, een nieuwe trap naar het sanitairgebouw, en het aanleggen van een lavendel- en kruidentuin – er is geen gebrek aan werk!
“een camping is nooit klaar”
Kinderfeestje Van Cas en Siebe
Giel met een kip en Cas met Bruno
Dagje Ascoli Piceno
Lunch tijdens een bergwandeling
Uitzicht bovenop ons land
De uitdagingen en toekomst
Financieel blijft het een uitdaging. Er zijn onverwachte kosten bij gekomen, en de vergunning voor een nieuwe inrit laat op zich wachten. Toch kijken we hoopvol naar de toekomst. We dromen van een volledig ingerichte camping met glamping tenten, een zwembad, en bloeiende boomgaarden.
Over vijf jaar hopen we dat onze boerderij een plek is waar gasten genieten van de rust, de natuur en onze eigen producten zoals lavendelolie, fruit en groenten. En wie weet, misschien draaien we dan op zonne-energie en hebben we ons Italiaanse tempo écht onder de knie.
Dankbaar en hoopvol
Het leven hier is niet altijd makkelijk, maar we voelen ons rijk door wat we hebben opgebouwd en de mensen die ons onderweg hebben geholpen. Hoewel we Nederland en onze dierbaren soms missen, weten we dat we hier op de goede plek zijn.
Over een paar weken reizen we af naar Nederland om de feestdagen door te brengen met familie en vrienden. We kijken uit naar een nieuw jaar vol plannen, ontmoetingen en het verder bouwen aan onze droom. Vista San Vicino is in ontwikkeling, maar het voelt nu al als thuis.