Hazes tot de laatste snik: de laatste jaren van André Hazes
In aflevering 3 van Bloed, Zweet en Tranen bespreken René en Karsu vanuit André Hazes' huisbar in zijn voormalige villa de laatste jaren van André’s leven. Dit doen ze samen met Samantha Steenwijk, Carel Kraayenhof en Ammar. Hazes heeft gedurende deze jaren een aantal grote successen, maar ondertussen gaan zijn gehoor en gezondheid achteruit.
Bluesplaat: ‘Dit Is Wat Ik Wil’
Toen Michael Peterson - A&R Manager bij EMI - vroeg naar de plannen voor een nieuwe Hazes-plaat, gaf André aan dat hij er helemaal klaar mee was. Michael vroeg hem wat hij wél graag zou willen doen, waarop André antwoordde dat hij een bluesplaat wilde maken. Michael twijfelde even, maar besloot uiteindelijk akkoord te gaan. Onder één voorwaarde: de plaat moest gemaakt worden met muzikanten uit Nederland die verstand hadden van bluesmuziek. Hij noemde namen als Harry Muskee, Jan Akkerman, Herman Brood en Hans Dulfer. André was niet meteen enthousiast, want hij was bang dat die artiesten niet met hem wilden samenwerken. “Dat is leuk, maar die mensen willen helemaal niet met mij spelen,” aldus André. Deze angst bleek achteraf onterecht, want alle genoemde muzikanten stemden meteen in met het idee.
Michael Peterson, A&R Manager bij EMI
Met ‘Bloed, Zweet en Tranen’
In eerste instantie was ‘Bloed, Zweet en Tranen’ een typische bluesplaat. Michael Peterson vond het niet zo interessant en totaal geen Hazes-liedje. Er moest nog iets aan gebeuren. Dat weekend trad Carel Kraayenhof op als bandoneonist bij het huwelijk van Willem-Alexander en Maxima. Toen Michael dát hoorde wist hij: die moet ik hebben. Carel werd opgespoord en ‘Bloed, Zweet en Tranen’ bloeide op tot de hit zoals we hem nu nog steeds kennen.
“Het is gewoon het tweede volkslied. We hebben het Wilhelmus en daarna komt Bloed, Zweet en Tranen”
Carel Kraayenhof speelt 'Bloed, Zweet en Tranen' op de originele bandoneon
De grootste straf voor een artiest
Vanaf het jaar 2001 werd het gehoor van André steeds slechter. Hij zat niet goed in zijn vel, maar had enorm veel zin in zijn concert in de Arena. Niemand wist eigenlijk hoe slecht het met hem ging en niemand had verwacht dat zijn gehoorproblemen zo’n invloed zouden hebben op hem en zijn concert. Na de show heeft André zich teruggetrokken in zijn kleedkamer en gepraat met zijn dierbaren. “Hij was echt lamgeslagen,” vertelt evenement organisator en vriend Wim Bohnenn.
André Hazes in de Arena
Het afscheid
Op 23 september 2004 overleed André Hazes op 53-jarige leeftijd. Zijn afscheid was in de Arena in Amsterdam. Zo’n grote uitvaart als die van André Hazes was uniek. De Arena zat zó vol dat de toegangshekken gesloten moesten worden. Daarnaast keken zes miljoen mensen naar de uitzending van zijn uitvaart. Heel Nederland was in rouw. Die maandag hadden zelfs alle radiostations afgesproken om precies om 12.00 uur allemaal ‘Zij Gelooft In Mij’ te draaien. Dit was uniek, want volksmuziek werd niet vaak gedraaid op de radio. Dit was heel typerend voor hoe groot die liefde voor Hazes en zijn muziek was.
Afscheid André Hazes, 27 september 2004