Brugge als canvas: een duik in de innovatieve Triënnale

In dit artikel bekijken we een aantal hoogtepunten, en zorgen wij dat je tijdens een bezoek aan deze prachtige stad geen enkel werk misloopt.

Vijf maanden lang zijn de straten, pleinen en parken van het bruisende Brugge nog levendiger dan normaal dankzij twaalf, op de locatie afgestemde installaties die de zintuigen prikkelen en de verbeelding stimuleren. In een stad waar de zorg voor het verleden centraal staat, rijst dit jaar de prangende vraag: hoe kan men in een UNESCO-beschermde erfgoedstad als Brugge nadenken over begrippen als duurzaamheid en verandering? Hoe kunnen hedendaagse kunst en architectuur een fris perspectief bieden binnen deze context?

Spaces of Possibility

Het thema van de triënnale is ‘Spaces of Possibility’. De installaties vormen als het ware een ontdekkingstocht door de verborgen potentie van de stad. Maar, Brugge is één groot erfgoedspektakel dat voor mij als bezoeker maximaal benutte potentie toont. Des te indrukwekkender is het dat deze route je langs twaalf plekken in de stad brengt die je hoogstwaarschijnlijk niet onder ogen komen wanneer je achter de massa aan slentert. 

Neem ‘Common Thread’ van Studio SO-IL. Achter een doodgewone garagedeur ontvouwt zich een prachtige tuin die voorheen eigendom was van een religieuze orde. Zodra je de garage doorloopt kom je als het ware in het werk terecht. Een dwalende golfachtige structuur van speels kronkelende tunnels die zich uitwerpen in de zonovergoten binnenplaats. Eens een verborgen toevluchtsoord, wordt de tuin van het klooster tijdens de Triënnale omgetoverd tot een speeltuin voor toevallige ontmoetingen en ontdekkingen. Geïnspireerd door de textielgeschiedenis van Brugge als centrum voor kant, ging het Amerikaanse architectuurbureau aan de slag met weven als een sociaal, economisch en vormelijk bindmiddel. Het resultaat is een fenomenale constructie op een plek die voor het eerst is ontsloten voor publiek.

Levensvatbaar

De triënnale in Brugge tracht niet alleen de levensvatbaarheid van Brugge te behouden, maar ook haar essentie als een levende, ademende 'stad' te beschermen. Het is een zoektocht naar manieren om onderbenutte of over het hoofd geziene locaties te herwaarderen, en de stad opnieuw te laten bloeien op plekken waar haar ware kracht sluimert. 

The Joyful Apocalypse van Traumnovelle is een installatie die vragen oproept. De negen meter hoge stellage domineert het binnenplein van de Stadshallen. Bezoekers kunnen vanaf de drie niveaus zowel omhoog als omlaag kijken. Terwijl je andere wandelaars observeert, word je zelf onderdeel van het kunstwerk. Passanten verschijnen overal op de reflecterende aluminium panelen, die ook de muren van de middeleeuwse Stadshallen en het Belfort weerkaatsen, beide erkend als UNESCO-werelderfgoed. Wanneer je je in de installatie begeeft voelt het alsof je tussen de bouwsteigers loopt. Het roept de vraag op wat er gebouwd wordt waardoor de architect van Traumnovelle je onwillekeurig laat stilstaan bij de mogelijkheden van een leeg plein dat omringd is door werelderfgoed. 

Ervaar het zelf

De installaties van Studio SO-IL en Traumnovelle zijn slechts twee voorbeelden. Dankzij alle installaties van de Triënnale ontdek je Brugge echt op een vernieuwende manier en komen er nieuwe vragen en ideeën tot leven. Ze dagen ons uit om na te denken over de relatie tussen erfgoed en vooruitgang, en hoe we een stad kunnen koesteren zonder haar levendigheid te verstikken. Het is een herinnering aan de kracht van kunst om niet alleen te inspireren, maar ook om te transformeren en te vernieuwen.

Voor een compleet overzicht van de werken die in Brugge te zien zijn verwijs ik graag naar de website van de Triënnale. Tot slot kan ik alleen maar aanraden om deze zomer een plattegrond te downloaden en twee dagen uit te trekken om je te verwonderen aan zowel historische schoonheid als hedendaagse hoogtepunten in de Breydelstad.

De installaties van de Triënnale Brugge zijn, verspreid door de stad, te zien tot 01 september 2024. 

Download het stadsplan!