Op 24 februari 2022 valt Rusland Oekraïne binnen, het is oorlog. Dit verandert de toekomst van een hele generatie jongeren. In de eerste aflevering van My Generation @ War zie je de verhalen van Olha en Taisiia. De ene vrouw voegt zich bij de gewapende strijd en is bereid voor haar land te sterven. De ander vlucht naar Nederland en worstelt met haar keuze niets te doen voor haar land.
Olha (31) is een succesvolle advocaat en heeft een zoontje van drie jaar oud. De oorlog begon voor haar al in 2014 met de Russische bezetting van de Krim. Ze noemt dat ‘het ergste jaar van haar leven’.
Ze voelde zich verraden door Oekraïners die zich voordeden als republikein, maar uiteindelijk pro-Russisch bleken te zijn. Ze wil dan al vechten, maar dat kan dan niet als vrouw.
Anno 2022 kan dat wel en nu is ze eerste luitenant van een mortier bataljon. Als het erop aan komt, is ze bereid haar leven te geven voor haar land. Ze voelt de verantwoordelijkheid om haar land en de kinderen te verdedigen en een nieuw leven te creëren voor haar generatie.
Olha traint haar manschappen als ze niet aan het front zijn en opereert zelf ook op het slagveld in Bakhmut. In oktober 2022 leidde ze haar manschappen door een drie dagen durend gevecht bij een cementfabriek in Bakhmut. Vier soldaten kwamen om. Hoewel ze de dood in de ogen kijkt, is ze positief over haar toekomst: “Ik ben pas eenendertig en heb nog een heel leven voor me”.
(Tekst gaat verder onder de afbeelding)
Taisiia (21) leidt een normaal leven met haar moeder en zus in Kyiv. Ze is bijna klaar met haar studie psychologie als de oorlog uitbreekt. Op de avond van 24 februari wordt ze opgeschrikt door explosies.
Ze zoekt op Google naar ‘explosies Kyiv’. Ze ziet dat Poetin een ‘speciale operatie’ is gestart tegen Oekraïne. Ze realiseert zich dat het ernstig is en neemt een afscheidsvideo op. De avondklok wordt ingesteld, er zijn spionnen op straat die mensen neerschieten zodra ze deze regel overtreden.
Taisiia krijgt vanuit haar studie het aanbod om aan de Vrije Universiteit Amsterdam te gaan studeren. Tijd om na te denken is er niet. Ze worstelt met haar keuze om het land te verlaten, maar besluit toch deze kans met beide handen aan te grijpen.
Gedurende haar tijd in Nederland heeft ze veel heimwee. Ze mist haar vrienden en familie die nu ver weg zijn. Ze voelt zich schuldig dat ze niet is gaan vechten om haar land te verdedigen.
“Als Oekraïne niet wint, zal ik me altijd schuldig blijven voelen”
Afgelopen zomer keerde Taisiia voor even terug naar huis om haar moeder te bezoeken, ook gaat ze langs bij haar oude universiteit en de docent die haar de kans gaf om te vluchten.
(Tekst gaat verder onder de afbeelding)
In Bucha ziet ze met eigen ogen wat er tijdens de bezetting is gebeurd. Dat is erg aangrijpend. “Ik hoop dat het goed komt en probeer erop te vertrouwen dat het Oekraïense leger het zonder mij redt. Dat is makkelijker voor hen dan voor mij.”
Deze portretten zie je in de eerste aflevering van My Generation @ War, vanaf 12 juli iedere woensdag om 21.00 uur op NPO 3.
Je kunt de serie ook in z’n geheel bekijken vanaf 11 juli op NPO Start.