Thijs Hagendijk

Hoe werkten de oude meesters, welke materialen gebruikten zij en hoe werden recepten en technieken vastgelegd en doorgegeven? Op dit onderwerp promoveerde Thijs in 2020 aan de Universiteit van Utrecht, waar hij ook werkzaam is als docent kunstgeschiedenis. Voeg daarbij zijn kennis opgedaan bij zijn studie scheikunde en zijn ervaringen hierin als middelbare schooldocent toe en Thijs is overduidelijk het ideale teamlid om mee te helpen de raadsels rondom de technieken en de materialen van de meesterschilders op te lossen. 

Thijs komt graag achter zijn bureau vandaan om vieze handen te maken. Zo spit hij historische recepten door, voert ze uit, experimenteert, speurt, mengt en wrijft en vindt op die manier sleutels om gezamenlijk te komen tot de best gelijkende reconstructies. 

Recepten en handleidingen van de oude meesters

Thijs: ‘In de zestiende, zeventiende en achtiende eeuw werden krankzinnige hoeveelheden recepten en handleidingen geschreven die uitlegden hoe je pigmenten moest maken, hoe je moest solderen, hoe je gekleurd glas moest maken. De vraag is hoe die teksten werden gelezen en waarom ze eruit zien zoals ze eruit zien. Waarom kozen sommige schrijvers voor een recept en andere voor een handleiding om hun kennis te delen? Ik maak gebruik van reconstructies om mijn begrip van de teksten te vergroten.' 

Het geheim van de Meester keert begin 2021 terug met een nieuw team. Kunstenaar Lisa Wiersma en materiaaldeskundige Thijs Hagendijk versterken het team van oudgedienden Joris Dik en Michel van de Laar in hun zoektocht naar het geheim achter Nederlands grootste meesterwerken. 

Het favoriete schilderij van Thijs Hagendijk

Zijn favoriete schilderij is het Calvarie-tweeluik van Rogier van der Weyden. Thijs: ‘Er zijn weinig schilderijen waarop de kleur rood zo mooi naar voren komt. Pal achter Christus, Maria en Johannes staat een grijze, blinde muur die bijna de hele achtergrond van de compositie in beslag neemt. Een vrij absurde keuze, zou je denken. Maar over die muur hangen twee reusachtige rode doeken, waardoor het geheel op een dramatische manier tot leven komt. Door de strakke compositie en contrasterende kleuren doet het schilderij onwaarschijnlijk modern aan’.