Studio Drift vertaalt de impact van technologie

28 mei 2018

Bewustwording van de rol die technologie in de huidige tijd levert is een populair thema. Denk bijvoorbeeld aan een serie als Black Mirror, over snelle technologische ontwikkelingen, verdere ontwikkelingen en de invloed daarvan op de werkelijkheid. Deze serie, die vaak als donker en satirisch wordt omschreven, doet kijkers zich afvragen of technologie écht oneindig doorontwikkeld moet worden. De veranderende rol van technologie staat ook centraal in het werk van Studio Drift. Maar dit kunstenaarsduo velt er geen oordeel over, maar is geneigd juist te laten zien hoe mens, natuur en technologie kwaliteiten kunnen uitwisselen.

Het duo, opgericht in 2007 door Lonneke Gordijn (Alkmaar, 1980) en Ralph Nauta (Swindon, Verenigd Koninkrijk, 1978), maakt kunstinstallaties waarbij natuur, mens en technologie samenkomen. Hiervoor gebruiken ze onder andere augmented reality, maar ook natuurlijke materialen. De installaties zijn niet onder één noemer te verzamelen, maar bewegen zich tussen de disciplines tech art, performance en biodesign. Het kunstenaarsduo snijdt actuele thema’s aan als duurzaamheid en de betekenis van natuurlijke processen voor onze huidige (technologische) omgeving.

Fragile Future

Studio Drift verwierf internationale bekendheid met Fragile Future,het eerste project van het duo. Deze serie lichtsculpturen met pluizenbollen van paardenbloemen rond een ledlampje staat in schril contrast met de volautomatische productietechnieken die tegenwoordig gebruikt worden. De pluizenbollen worden met de hand op de led’s gelegd. Fragile Future is door de jaren heen steeds veranderd en kan verschillende vormen aannemen. Studio Drift verbeeldt met dit kunstwerk een utopische toekomst waarbij ogenschijnlijk tegengestelde werelden elkaar aanvullen en verrijken.

Ook onderwerpen als (de illusie van) vrijheid, het individu versus het collectief zijn gebruikelijk. Waar sommige kunstwerken met de hand worden opgebouwd, maakt het duo ook interactieve installaties en video’s met behulp van technologie en data. De kunstenaars zoeken regelmatig grenzen op in samenwerking met universiteiten en wetenschappers.

Die tegenstellingen worden ook gebruikt voor werken die draaien om het spanningsveld tussen de reële en virtuele wereld. In Concrete Storm (2017) krijgt de kijker via een speciale bril bewegende hologrammen te zien. Zonder de bril is een bestaande installatie van betonnen elementen te zien, maar met de bril wordt deze installatie via augmented reality aangevuld. Resultaat: een nieuw soort werkelijkheid oftewel 'mixed reality'.

Ook Drifter (2017) laat de kijker focussen op waarneming. Deze installatie, een betonnen blok dat lijkt te zweven, doet afvragen of de huidige betonnen stedelijke omgeving in de toekomst nog zo vanzelfsprekend is. Eeuwen geleden was dat nog een utopische toekomstdroom. Het zwevende betonnen blok komt ook terug in de film Drifters (2016). In de film zweven betonnen blokken over en door de Schotse Hooglanden. Volgens Studio Drift gaat de film over een entiteit die zijn oorsprong en bestemming ontdekt. Kan het individu ontsnappen aan het collectief?

Het werk van Studio Drift biedt ruimte voor verwondering over wat zich voordoet, en vormt zo een rustpunt in de hectische, snelle en digitale wereld waarin wij leven. In het Stedelijk Museum in Amsterdam zijn t/m 26 augustus acht zaalvullende installaties van het duo te zien. Museumdirecteur Suzanne Swarts (Museum Voorlinden) neemt in het Stedelijk Museum Amsterdam een kijkje bij de tentoonstelling Coded Nature . Vrijdag 1 juni om 22:45 op NPO 2 in Nu te Zien!