Nu te Zien! - Carel Willink in Kasteel Ruurlo
Een cadeautje is het eigenlijk, Kasteel Ruurlo. Een cadeautje van Hans Melchers, oprichter van Museum MORE, aan zijn geliefde Achterhoek. In 2013 kocht hij het veertiende-eeuwse kasteel, liet het in zijn oude glorie herstellen om het vervolgens volledig te wijden aan kunstenaar Carel Willink.
In Nu te Zien! verlaten museumdirecteuren hun eigen museum om een bijzondere, tijdelijke tentoonstelling te bezoeken en diens hoogtepunten te bespreken. Deze week bezoekt Cathelijne Broers, directeur van de Hermitage Amsterdam en De Nieuwe Kerk, Kasteel Ruurlo om het werk van Carel Willink te bekijken. Kijk hier de aflevering terug!
Carel Willink - Zebra's in rood rotslandschap (1958)
Zo realistisch mogelijk
Carel Willink (1900-1983) wilde begrijpelijke kunst maken. Hij was wars van alle experimentele stromingen, die volgens hem veel te modegevoelig waren. Daarom wijdde hij zich aan het realisme, aan kundig geschilderde werken die de tand des tijds zouden doorstaan. Hij ging daar heel ver in en ontwikkelde gaandeweg allerlei technieken om zijn doeken zo realistisch mogelijk te maken.
“De kern van mijn werk is dodelijke verliefdheid op de realiteit.”
Ook toen zijn werk minder populair werd door de toenemende interesse in abstracte kunst, bleef Willink vastberaden vasthouden aan zijn stijl. Hij nam wel de vrijheid om binnen het genre te experimenteren met onderwerpen. Hij plaatste dingen bij elkaar die niet bij elkaar hoorde. Zoals een zebra in een Grand Canyon-achtig rotslandschap. Hierdoor krijgen zijn ogenschijnlijk realistische schilderijen iets vervreemdend.
Carel Willink - Landschap met zeven beelden (1941)
Liefdesleven
Carel Willink hield er een enerverend liefdesleven op na. Maar liefst vier keer trad hij in het huwelijksbootje. Zijn eerste vrouw Mies van der Meulen ging er vandoor met hun huisgenoot en zijn tweede vrouw Wilma Jeuken stierf aan een hersenbloeding. Daarna kwam de imposante verschijning Mathilde de Doelder. Willinks nieuwe muze was vooral bekend om haar peperdure jurkencollectie van modeontwerpster Fong Leng. Hoewel Willink profiteerde van Mathildes bekendheid, werd hij haar extravagante levensstijl uiteindelijk zat. Toen bleek dat Willink een affaire had, vernielde Mathilde twee van zijn werken met een broodmes. Het vierde en laatste huwelijk was met de desbetreffende minnares: kunstenares Sylvia Quiël. Zij werd eveneens zijn biografe.
Carel Willink - Portret van Mathilde (1975)