Hoe gaat het nu met de familie Verdonk?
Hoe gaat het met ons en ons leven in Frankrijk ? Ik hoop dat iedereen net zo van de uitzending heeft genoten als wij. Inmiddels wonen we alweer 6 maanden in Riscle en we hebben het nog steeds heel erg naar ons zin.
(Bekijk hier de uitzending van Bob en Ruby)
Tygo en Kick doen het super goed. Ze hebben veel vriendjes op school en spreken allebei vloeiend Frans. De Franse basisschool gaat t/m klas 7 en dat is hetzelfde als groep 8 in Nederland. Tygo heeft zich zo aangepast dat hij komend schooljaar al naar College gaat. We zijn echt supertrots op hem! Kick blijft komend schooljaar nog een jaartje in groep 3 maar dat hadden we al wel verwacht. Kick heeft gewoon wat meer tijd nodig. Het is ook niet niks natuurlijk voor die kinderen.
In een half jaar tijd even een heel ander leven! Als we ze vragen of ze liever terug naar Nederland willen, dan zeggen ze allebei dat ze het leuker in Frankrijk vinden. De opa’s en oma’s zijn dan ook supertrots op ons alle vier en ze zijn helemaal bijgedraaid wat betreft de onzekerheid over ons leven hier. Ze zijn beide al meerdere keren langs geweest en genieten en helpen dan ook volop! Al blijft het afscheid dan altijd weer even moeilijk. Met mijn broer is alles ook weer prima. En ik heb ook al hun onzekerheden en verdriet gesnapt hoor, maar ik ben blij dat wij kunnen laten zien dat wij hier op ons plek zitten en gelukkig zijn. Mijn broer komt dit jaar ook nog langs en we spreken elkaar regelmatig.
Zo zien jullie maar LIEFDE OVERWINT ALLES!
Het restaurant loopt echt super en wij hebben onze draai daar ook goed in gevonden. Veel terugkomende gasten voor de lunch door de weeks ( de werkers) en ook veel terugkomende gasten in het weekend. Iedereen vindt onze sfeer in het restaurant en de kwaliteit van het eten super. We draaien elke dag een lunchshift, en op donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond zijn we open. Dus de zorg van de opa’s en oma’s is weggenomen. Eigenlijk hebben we hier in Frankrijk meer quality time met z’n viertjes dan in Nederland.
Ook leuk om te weten is dat onze gasten variëren van Fransen, Engelsen en Nederlanders en dat maakt het voor ons ook leuk en divers. Mijn Frans is dan ook super voorruit gegaan en het mooiste compliment is dan ook als Franse gasten dat tegen me zeggen.
Terwijl ik dit schrijf zit ik heerlijk op ons terras in het zonnetje en daar hadden we wel naar verlangd. De winter is natuurlijk geen winter zoals in Nederland maar we blijven toch Nederlanders en je moet wat te zeuren hebben!
We kunnen niet anders zeggen dat wij hard werken en zeker onze droom samen met onze jongens leven (en met de steun van familie en vrienden achter ons in Nederland)
Dus kortom…….EEN GESLAAGDE EMIGRATIE!!!!!!!
Ruby, Bob, Tygo en Kick Verdonk