We brengen opnieuw een bezoek aan Familie Boerkamp, beter bekend als de Boerkampies. In 2006 emigreren Alwin en Bionda samen met hun drie zoontjes Mike, Robbie en Jim, naar het Italiaanse Montefiore dell’Aso. Ze beginnen er een Bed & Breakfast en leven hun droom. En toch was er een grotere droom: een eigen Beach Resort. Zijn ze nu uitgedroomd?
Prosecco! We zitten heerlijk in het zonnetje op de veranda van een van onze Luxe Tenten en kijken uit op de blauwe zee. We proosten op ons Beach Resort. Kijk eens hoe mooi het al is. We denken terug aan het afgelopen jaar. Er is zoveel gebeurd en we hebben zo hard gewerkt om dit voor elkaar te krijgen. De tegenslagen die we hebben gehad door de bureaucratie hier in Italië hadden wij wel ingecalculeerd, we draaien immers al een tijdje mee hier en we waren voorbereid op onverwachte hobbels. Maar alle corona maatregelen en de vertragingen, dat hadden wij natuurlijk niet zien aankomen.
Het heeft ons veel gekost: geld, energie en af en toe veel moeite om de moed erin te houden en door te gaan. Stilstaan is sowieso achteruitgang, doorgaan was het enige antwoord. En kijk nou, ons Beach Resort en wijzelf zijn bijna klaar voor de zomer van 2021. We hebben er ontzettend veel zin in!
“Stilstaan is sowieso achteruitgang”
Het is alweer een half jaar na de laatste opnames van Ik Vertrek. Zes maanden waarin we weer veel hebben meegemaakt en hard hebben doorgewerkt. Na de opening eind augustus hebben we gelukkig nog bijna twee maanden kunnen doen wat we het allerliefste doen: Gasten ontvangen en ze een onvergetelijke vakantie bezorgen. We zijn blij dat zoveel mensen alsnog naar ons nieuwe Beach Resort zijn gekomen in september en oktober.
Een nieuwe accommodatie, een nieuwe plek, alles nieuw, toch zaten we er zo weer in en draaide het als vanouds. Helaas konden we nog niet draaien met ons hele Beach Resort, maar het was fantastisch om alvast proef te draaien met ons strandgedeelte en de Beachbar. Na maanden van klussen was het fijn om samen met onze gasten te genieten van het mooie weer, de gezellige avonden, de heerlijke kookkunsten van onze kokkin Silvana, de gastvrijheid van onze barman Andrea en om eindelijk te kunnen zien hoe mooi het is geworden.
Helaas hebben we er niet lang van kunnen genieten. Een paar dagen voor de Herfstvakantie werd alles weer anders. Waren we de Herfstvakantie voor twee weken zo goed als volgeboekt aan de zeekant, ineens werden bijna alle reserveringen als gevolg van de aangescherpte maatregelen massaal geannuleerd. Zo balen. Alles was al ingekocht voor twee fantastische weken vol met gasten: eten en drinken voor de Beachbar, tafeltennistafel en volleybalnet voor de kinderen. Alles voor niks. In plaats van een vol resort, was het stil. Het was allemaal even teveel, de aanblik van een leeg resort en de lege bankrekening.
Halsoverkop zijn we eind oktober een paar dagen naar Nederland vertrokken. Vrienden en familie beurden ons weer op en vol goede moed vertrokken we na een paar dagen weer terug naar Italië. De Feestdagen zaten we knus en gezellig met ons vijven in Italië. Voor het eerst in jaren hadden we een kerstboom en hebben we ons huis overdreven verlicht en versierd.
Ondertussen gaan we gewoon enthousiast door met de bouw van ons Beach Resort. Er moet nog veel gebeuren: het zwembad moet nog af, net als het voetbalveld, de speeltuin en de tuin in de Village. Soms is het Italië ten voeten uit met bijzondere regels. De gemeente wil bijvoorbeeld dat wij op ons strand een uitkijktoren maken, zodat voorbijgangers vogels en zeldzame plantjes en dolfijnen kunnen spotten. Niet zomaar een uitkijktoren, maar eentje van 7 x 4 meter en 4 meter hoog. Geschatte kosten: Euro 20.000!!
Na vijftien jaar blijft het ons verbazen. We lachen er soms maar een beetje om. Het komt vast allemaal goed. We doen veel zelf en liggen nog steeds op schema voor een opening in april. We blijven positief en kijken uit naar onze gasten deze zomer. Het Beach Resort is onze droom. Het is een fantastische plek en we weten dat het een succes wordt. Reserveringen en aanvragen hebben we genoeg. De zomervakantie zijn al onze 55 Luxe Tenten gereserveerd. Het is geduldig afwachten totdat we weer gasten mogen ontvangen en een normaal seizoen kunnen draaien.
Ook voor onze jongens is het een rare tijd en zij moeten zich steeds aanpassen. Mike zou afgelopen september met zijn vriendin Giulia gaan samenwonen in Bologna. In plaats daarvan woont hij nog steeds thuis en werkt hij bij ons op het Beach Resort. Universiteiten geven alleen nog maar online les en er is bijna geen werk te vinden. Robbie wil het liefste zo snel mogelijk naar Amerika om verder te gamen, maar dat is helaas onmogelijk.
Jim is ook nog steeds druk met gamen. Hij verblijft grotendeels hier thuis in Italië, maar voor grotere toernooien gaan hij naar Nederland in verband met een betere en stabielere wifi. Hoe het gaat met gamen? Ook in de gamewereld hebben ze veel last van corona. Mocht het van de zomer nog steeds zo onzeker zijn dan komt Jim werken op het Beach Resort. Het zijn alle drie top gozers, klagen doen ze niet en met alle liefde klussen ze mee op het Beach Resort en ze vinden het ook prima om hier te werken aankomende zomer.
“wij kijken liever naar nu en de toekomst”
Als we alles hadden geweten, hadden we het dan anders gedaan? Natuurlijk hebben we veel geleerd en bepaalde dingen gaan we zeker anders doen in de toekomst, maar wij kijken liever naar nu en de toekomst. We willen eerst ons Beach Resort afmaken, gasten ontvangen en genieten van onze mooie plek en lieve gasten. Dan zien we wel weer verder.
Saluti, Alwin, Bionda, Mike, Robbie en Jim Boerkamp
Familie Boerkamp 2016
Waar blijft de tijd? In mei 2006 waren we met Ik Vertrek in Montefiore en vonden we Villa Bionda en nu precies tien jaar later staan we hier weer met Ik Vertrek maar nu bij Villa Alwin. Wat is er gebeurd?
Villa Bionda hebben we in 2010 verkocht. We zijn twee keer verhuisd (beide keren in Montefiore). Op een gegeven moment beheerden we vijf verschillende locaties. Alwin was eigenaar van een restaurant en een bar in het dorp en was een tijdje makelaar. Bionda heeft een boek geschreven, had een wekelijkse column en restylede tussendoor ook nog verschillende accommodaties.
Na de tranen van Bionda op de eerste schooldag en de eerste voetbaltrainingen van Alwin en de jongens ging de integratie super snel. Binnen drie maanden spraken Mike, Robbie en Jim vloeiend Italiaans. Bij ons duurde het wat langer, maar door ook zelf naar school te gaan (Italiaans voor buitenlanders) en privéles te nemen, konden ook wij ons snel prima redden in de Italiaanse taal. We zijn liefdevol opgenomen in de familie Virgili van agriturismo La Casetta. Zij zijn onze Italiaanse familie. Een extra opa, oma en tantes voor onze kinderen en wij kunnen altijd met alles bij hen terecht. We hebben veel Italiaanse vrienden gemaakt in ons eigen dorp en in Cupra Marittima, waar de jongens al een aantal jaren voetballen.
Villa Alwin is niet geheel nieuw en is niet iets wat we pas net zijn gaan doen. In 2007, een jaar nadat wij hier in Montefiore kwamen wonen, vroeg onze wijnboer of wij de Villa van hem wilden verhuren. Zo ontstond Villa Alwin. Tot 2010 hebben we zowel Villa Bionda als Villa Alwin gedaan. Zomer 2008 bestond Villa Alwin uit slechts zes oude gedateerde appartementen, vier B&B kamers en een opzetzwembadje. De afgelopen acht jaar hebben we met al onze tijd, geld en energie Villa Alwin opgebouwd tot wat het nu is. Een mooie villa met vier appartementen, tien Luxe Tenten, een prachtig echt zwembad en een eigen voetbalveld.
De villa ziet er schitterend uit en met reserveringen tot ver in 2018 loopt Villa Alwin fantastisch. Hartstikke fijn natuurlijk, maar bij de Boerkampies begint het dan te kriebelen en worden we onrustig. We willen ons blijven ontwikkelen en zoeken steeds naar een nieuwe uitdaging. Hoe het verder zal gaan met Villa Alwin? We hebben aantal leuke plannen en ideeën. In ieder geval is Alwin bezig met de nieuwe vlog van de Boerkampies en zal Bionda zich na het seizoen weer meer gaan richten op het schrijven.
Mike, Robbie en Jim zijn ondertussen gezellige tieners. Ontzettend leuke jongens die zich zo waanzinnig goed hebben aangepast aan ons hectische leven. Ze spreken vloeiend Italiaans (en dialect), hebben veel vriendjes en genieten in de zomermaanden van de vele Nederlandse kinderen die bij ons op vakantie komen.
Mike is bijna zestien. Voetbal is nog steeds zijn grootste passie. Op dit moment traint hij met het eerste elftal van Cuprense in Cupra Marittima en hopelijk mag hij na de zomerstop (in augustus wordt hij 16) ook echt wedstrijden mee voetballen. Dat is weer een stapje dichter bij zijn droom: profvoetballer worden. Als back up plan volgt hij een opleiding Toerisme. Het lijkt hem wel wat om later met ons te werken (als het dan maar Mike’s Holiday Resort gaat heten).
Robbie is nu veertien jaar en speelt het liefst de hele dag (en nacht) op zijn computer online games. Ontzettend goed voor zijn Engels, waar hij dan ook in uitblinkt. Hij volgt net als Mike de opleiding Toerisme. Niet omdat hij plannen heeft om ons ooit op te volgen, maar meer omdat het een brede opleiding is met veel aandacht voor verschillende talen. Sinds onze reis afgelopen winter naar de Westkust van Amerika wil Robbie terug naar Los Angeles voor een jaar highschool.
Vanaf veertien jaar mag je hier op een scooter rijden. Mike en Robbie hebben dan ook allebei hun rijbewijs, een eigen scooter en een minicar. Hiermee maken ze de omgeving flink onveilig. Voor ons betekent het minder halen en brengen, maar af en toe ook wat extra grijze haren.
Jim was nog maar twee jaar toen we vertrokken en is dus eigenlijk het meest Italiaans van ons allemaal. Het grootste gedeelte van zijn leven woont hij hier. Hij is ook degene die het minst goed Nederlands spreekt. Hij denkt in het Italiaans, wat soms rare zinnen oplevert. Jim zit nog op de dorpsschool in Montefiore. Volgend jaar is hij klaar en gaat ook hij een vervolgkeuze maken. Eerst wilde hij later een eigen maceleria (slagerij), toen een gelateria (ijszaak) en nu is het al maanden helikopterpiloot of dierenverzorger. Italië vindt hij leuk, maar het liefst wil hij op Ibiza gaan wonen.
Wij zien Ik Vertrek graag weer over tien jaar. Hoe zou het dan zijn met de Boerkampies: Runnen wij nog steeds met veel plezier Villa Alwin, Is Mike een profvoetballer bij Juventus? Is Robbie een professionele gamer in Amerika en runt Jim een hondenhotel op Ibiza?
Saluti en hopelijk zien we elkaar snel!