In 1992 maakten we onze trouwfoto’s in de kassen van Burgers’ Zoo met het idee dat de jungle vast ook zo mooi moest zijn. In 1999 gingen we op groepsreis door Costa Rica. De folders beloofden vulkanen en mooie stranden, oerwoud met apen, luiaards en papegaaien. Wie had toen gedacht dat we ooit ons eigen stukje jungle zouden kopen? Na die eerste reis zijn we verliefd op het land geworden. We hebben 7 jaar op en neer gereisd, lopen piekeren en twijfelen of we de grote stap durfden te wagen.
Vanaf 2006 hebben we er 9 jaar gewoond. Het waren roerige jaren, vol hoge ups en diepe downs. We bouwden er ons hotelletje dat erg leuk is gaan lopen. We gaven tours over ons eilandje en vonden het heerlijk om alle dieren aan onze gasten te laten zien. Het waren lange dagen waarop we hard werkten, maar het voelde goed omdat het zich in een prachtige omgeving afspeelde. Het was leuk om steeds meer kennis te verzamelen over de planten en de dieren, maar ook om de Spaanse taal steeds beter te kunnen spreken!
De variatie aan typen gasten uit allerlei landen met hun eigen verhalen en soms aparte beroepen, maakte het werk ook boeiend. Het moeilijke was het vele onderhoud aan de grote tuin en in het hotel. Door het vocht, de insecten en vallende takken en bomen was het onderhoud nooit klaar. Het geduld dat je overal voor nodig had qua afspraken maken en zaken regelen, is ons nooit zo goed af gegaan. Je blijft Nederlander hè… We hebben heftige momenten gehad met aardbevingen, overstromingen, zware stormen, ruzies met buren van een bar vanwege geluidsoverlast, ziekte en overlijden van onze geliefde honden en tenslotte de overval in ons hotel.
Nu zijn we 3 jaar terug in Nederland, waar we allebei weer een leuke baan hebben en op een fijne plek wonen. Henk zit weer in het toerisme, als campingbeheerder in Plasmolen. Carolien werkt als dierenartsassistente, net zoals voorheen, weer tussen de beestjes. We genieten van uitjes met familie en vrienden, van hobby’s en van leuke vakanties. We hopen binnenkort het eiland te verkopen en vanaf dat moment gaan we rustig verder kijken of we nog iets zullen gaan ondernemen. Het kriebelt wel om nog iets nieuws te beginnen. Misschien een kleine B&B op een mooi plekje, ergens in Europa.
Volg je droom, wat anderen ook zeggen! Je leeft maar één keer! Blijf wel je kop erbij houden en vertrouw in principe niemand. Reken erop dat je de eerste jaren flink de handen uit de mouwen moet steken!
Wat wij niet gedaan hebben, maar wat wel goed zou zijn als je de mogelijkheid hebt, ga eerst een half jaar in het land of bij de plek wonen waar je wilt gaan starten. Zo leer je de bevolking en hun gewoonten kennen en maak je qua klimaat verschillende seizoenen mee. Praat ter plekke veel met Nederlanders die er ook zijn gaan wonen. Zij kunnen je gouden tips geven en hebben meestal de juiste connecties.
Succes en PURA VIDA!