Regisseur Gilles Coudert besluit hedendaagse ontwerpers en kunstenaars als Ito Morabito en Daniel Buren te interviewen om hun werk beter te leren begrijpen. Daarnaast legt hij een link met de iconische architect Le Corbusier...
De Close Up documentaire ‘De spirit van Le Corbusier' is 3 oktober 2019 om 23.05 uur te zien op NPO 2. Daarna is de documentaire op deze pagina terug te kijken.
Regisseur Gilles Coudert groeide op in de nabijheid van een nieuwbouwwijk ontworpen door architect Le Corbusier. Hij speelt als jongetje vaak op de atletiekbaan met een indrukwekkende betonnen tribune en hij loopt geregeld langs de gevel van het cultuurhuis met veelkleurige verticale ramen. Jaren later realiseert hij zich dat het werk van Le Corbusier een onuitwisbare indruk op hem gemaakt heeft. In een poging om diens werk beter te leren begrijpen - maar ook als hommage aan de grote architect - besluit hij hedendaagse ontwerpers en kunstenaars als Ito Morabito en Daniel Buren te interviewen over wat zij van Le Corbusier vinden.
Architect Le Corbusier is een icoon van de twintigste eeuw en een bron van inspiratie voor de hedendaagse kunst. Regisseur Gilles Coudert ontdekt dat meerdere kunstenaars dezelfde schok ervaren bij het werk van Le Corbusier. Hij heeft verhalen verzameld van deze kunstliefhebbers, maar ook van mensen die gewoond hebben in gebouwen die ontworpen zijn door Le Corbusier, zoals ‘Maison du Fada’. Le Corbusier was een integraal architect. Hij dacht aan veel meer dan dat, van het landschap en de stad tot aan de lampen en schilderijen die binnen hangen. Alles ontwierp hij, zo veelzijdig als hij was.
Het gebouw dat Le Corbusier na de Tweede Wereldoorlog ontwierp, genaamd Maison du Fada ook wel Le Corby, is een kleine gemeenschap. Je hebt er appartementen, maar ook een school, zwembad en winkels. Een oud bewoner vertelt over zijn ervaringen in het appartementencomplex. Hij is samen met zijn vrouw gaan wonen in Le Corbu. Zijn vrouw wilde graag samen met haar kind integreren. Haar kind kon mee naar de dagopvang op het dakterras, waardoor ze allebei snel contact konden leggen met anderen. In het begin beseften zij niet dat zij in een soort kunstwerk woonde van een bekende architect, dit kwam later pas.
Het appartementencomplex was oorspronkelijk voor gezinnen met een laag inkomen, maar tegenwoordig wordt het verhuurd aan gezinnen met een redelijk inkomen. De appartementen zijn niet groot van binnen en in elk appartement zit een trap midden in de woonkamer naar de volgende verdieping. Het is bedoeld om een soort gemeenschap te creëren. Daarnaast heeft Le Corbusier meubilair ontworpen wat precies past bij het appartementencomplex.
Over meubilair gesproken, buiten staan een aantal tafels en banken die door hem zijn ontworpen. Als je naar Le Corbu kijkt, lijkt het net alsof het appartementencomplex op een tafel staat. “Als symbool van samen leven, nodigen tafel en gebouw mensen uit om zich te verzamelen en leggen een vriendschappelijke basis voor de band tussen kunst en leven”.
Le Corbusier had een complexe persoonlijkheid. Hij was een avonturier, bijna een 'playboy'. Maar tegelijkertijd was hij ook een moederskindje, een beetje triest en sober. Als kunstenaar is hij groots en overal te vinden, net als Picasso en Marcel Duchamps. Zijn ontwerpen bestonden vaak uit grote betonnen vlakken met primaire kleuren, daar herken je zijn werk vaak aan. Maar als mens was hij een lastig persoon in de omgang.