De naakte vrouwen van Lisa Brice
De Zuid-Afrikaanse kunstenaar Lisa Brice schildert alleen maar vrouwen, veelal naakt. Op verschillende manieren probeert ze vrouwen uit de kunstgeschiedenis te bevrijden van de male gaze die al eeuwen overheersend is.
Nonchalance
De vrouwen van Lisa Brice (1968) hebben allemaal een zelfde soort nonchalanche over zich. Ze zijn volledig met zichzelf bezig: ze schilderen, hangen wat rond in de ruimte of roken een sigaret. Uit niks blijkt dat ze poseren, ondanks hun naaktheid. Brice wil met haar werk een tegengeluid bieden aan de objectiverig van vrouwen in de kunst. Ze reclaimt als het ware het vrouwelijk naakt.
Lisa Brice, Untitled, 2018
Verhullen en onthullen
Brice speelt in haar werk vaak een spel met verhullen en onthullen. Wat mogen we wel en niet zien? Sommige vrouwen zijn volledig naakt, anderen dragen transparante kleding, verstoppen zich achter kamerschermen of komen door vliegengordijnen gepiept. Het verwijst allemaal naar de dubbelzinnige manier waarop we in onze maatschappij naar (vrouwelijk) naakt kijken.
Lisa Brice, Untitled, 2019
Lisa Brice, Untitled, 2019
Lisa Brice, Untitled, 2020
De kleur blauw
De kleur blauw is een rode draad in de schilderijen van Brice. De kleur staat voor transitie. Het verwijst bijvoorbeeld naar het 'blauwe uur', de overgang tussen nacht en dag, maar ook naar een typisch carnavalsfiguur uit Trinidad. In dit Caribische land, waar Brice gedeeltelijk woont, staat carnaval hoog in het vaandel. De Blauwe Duivel, volledig gehuld in blauwe verf, is de personificatie van de transitie tussen het normale leven en de gekte van carnaval. Die blauwe verf vind je ook weer terug in het werk van Brice in de vorm van verfpotten en blauwe lichaamsdelen.
Lisa Brice, After Embah, 2018
Lisa Brice in KM21
Momenteel sieren Brice haar vrouwen de muren van KM21 (voorheen GEM) in Den Haag bij de tentoonstelling 'Smoke & Mirrors'. Margriet Schavemaker, directeur van het Amsterdam Museum, ging er heen voor het programma Nu te Zien. Kijk de aflevering hier terug!