De brieven van Paul Gauguin: 29 februari 1888

Deze brief van 29 februari 1888 schrijft Paul Gauguin vanuit Pont-Aven. Hij was helemaal klaar met de slangenkuil Parijs, waar veel van zijn concurrenten aan het werk waren. Hij wilde weg, maar hij had geen geld. Hoe kon hij naar Pont-Aven reizen en waarom koos hij precies deze plek uit?

Mijn beste Vincent,

Ik wilde schrijven naar uw broer maar ik weet dat jullie elkaar elke dag zien en ik vrees hem te storen, druk als hij is van ’s ochtends tot ’s avonds met het doen van zaken. Ik ben vertrokken om te werken in Bretagne, (nog altijd de drang om te schilderen), en ik had goede hoop om hiervoor de financiële middelen te hebben. De opbrengst van het beetje dat ik verkocht heb, heeft gediend om enkele grote schulden af te lossen en binnen een maand zal ik niets meer over hebben. Nul.

Deze brief illustreert duidelijk het geldgebrek dat Gauguin op dat moment had, maar dat was niet altijd zo geweest. In Parijs was hij steenrijk geworden als beurshandelaar. Het volgende fragment vertelt waarom Gauguin na een fortuin te hebben verdiend aan de beurs toch in armoede verviel.

Het is een negatieve kracht. Ik wil uw broer niet onder druk zetten maar een woordje van u naar hem over dit onderwerp zou me geruststellen of op zijn helpen vol te houden. Mijn god wat zijn geldkwesties verschrikkelijk voor een artiest!
En schroom niet om korting te geven zolang ik maar enkele financiële middelen vind. Ik heb twee weken op bed doorgebracht, getroffen door griep, ik begin nu weer te werken. Als ik het over 5 à 6 maanden kan uitsmeren geloof ik dat ik enkele goede schilderijen zal kunnen opleveren.
Als antwoord een woord van bemoediging, indien mogelijk.
Geheel de uwe,

Paul Gauguin Pont Aven, bij Madame Gloanec

Jeroen Krabbé gaat terug naar het pension van Madame Gloanec in Pont-Aven waar Gauguin deze brief heeft geschreven. Hij laat zien wat voor werk Gauguin daar maakte en waarom hij het zo naar zijn zin had in Pont-Aven.

Volgende brief